Organolojinin bir bilim dalı olarak ortaya çıkışını XVII. yüzyıl itibariyle ele almak mümkündür. Ancak Türkiye’de yapılan çalışmaların Avrupa’daki organoloji çalışmalarından çok farklı bir seyir izlediği görülmektedir. Nitekim Türkiye’de cumhuriyetin ilk yıllarında yapılan araştırmaları incelediğimizde çalgıları ele almak amacıyla yazılmış çalışmaların sayısının çok az olduğunu, bu dönem literatürüne girmiş çalışmaların genellikle konservatuvar ve radyo gibi kurumlar tarafından gerçekleştirilen derleme çalışmaları sonucunda kaleme alındığını görmekteyiz. Bunlar her ne kadar çalgıları tanıtmak amacıyla yazılmasalar da çalgılar hakkında bilgi veren ilk çalışmalardır. Bunun yanı sıra Türk müziği alanında eğitim veren bir konservatuvarın kurulmasıyla Türk müziği ve çalgıları konusunda akademik çalışmalar yapılmaya başlamıştır. Dolayısıyla Türkiye’de organoloji çalışmalarının ilk bölümünü resmî kurumlar tarafından düzenlenen derleme çalışmaları, ikinci bölümünü ise İstanbul’da Türk Mûsikîsi Devlet Konservatuvarı’nın kurulmasıyla başlayan organoloji çalışmaları olarak tasnif etmek mümkündür

Türk müziği tarihi literatürünü incelediğimizde organolojiye kaynak teşkil edebilecek çeşitli eserlerin kaleme alındığı görülmektedir. Bu eserlerin büyük bir kısmı, günümüzde ve geçmişte çalınan çalgıların tarihi, morfolojik özellikleri ve yapımında kullanılan malzemeler hakkında bilgi sahibi olmamızı sağlamaktadır. Nitekim Türk müziği tarihinin birinci derecede kaynağı olma özelliğini taşıyan edvarlar yukarıda sözünü ettiğimiz eserlere örnek teşkil etmektedir. Özellikle edvarlar içerisinde eserin yazıldığı dönemde veya bu döneme yakın yüzyıllarda çalınan çalgılar hakkında verilen bilgilere rastlanılabileceği gibi, Türk müziğinde kullanılan perdeler anlatılırken çalgılardan istifade edilmesi, eserin yazıldığı yüzyılda rağbet gören çalgıları tespit etmemizi de mümkün kılmaktadır. Bunların yanı sıra bu eserlerden çalgıların sınıflandırılmasına dair bilgi edinmek de mümkündür. Ancak bu bilgiler Türk müzik tarihi açısından ilk organolojik bilgiler olma özelliği taşısalar da günümüz bilimsel anlayışını yansıtmazlar. Nitekim Türkiye’de müzik üzerine yapılan akademik çalışmalar, XIX. yüzyıl sonu XX. yüzyıl başlarında kaleme alınmıştır.1 Cumhuriyetin ilanından önce başlayan bu çalışmalarda Rauf Yekta Bey ve H. Sadeddin Arel’in çalgılara değindiği görülmektedir. Ancak XIX. yüzyıl başlarında temelleri atılan ilm-i ahvâl-i akvâm yani etnografya çalışmalarının başlaması, cumhuriyetin ilanından sonra çalgılar üzerine yapılan çalışmaların gözle görünebilir derecede artışına neden olacaktır.